|
|
|
Deze zomer hebben we een weekje Pyreneeën geplakt aan onze gebruikelijke paar weken in ons vakantie appartement aan de Costa Brava. Kees heeft teveel Jaguars en te weinig vakantie, dus de beste oplossing was om de Mk2 mee te nemen naar Spanje. Het noodlot moet je niet tarten met klassiek auto's, dus van 's Hertogenbosch tot Narbonne zijn we met de autoslaaptrein gegaan. Het altijd lastige probleem van transport in Salions was daar ook meteen mee opgelost en we hebben een paar heerlijke dagen gehad al reizend met de Jag van de oostkust van Spanje naar de westkust. We zijn niet echt de Pyreneeën zelf ingegaan, maar we hebben de weg gevolgd over voeten van de Pyreneeën. Zeer rustige wegen, prima asfalt en geen al te steile hellingen. En altijd een zeer indrukwekkende horizon. De Jag heeft zich zeer kranig gedragen en heeft ons zonder een slag te missen weer thuis gebracht. Alleen zeer stijle hellingen, zoals die naar Montserrat, gaven oververhitting en kookproblemen tot grote ontsteltenis van Laura; niet zolang je maar blijft rijden, maar wel als er meteen boven op de top gestopt werd. |
||
|
Het is voor ons altijd weer even slikken bij een Europese benzinepomp als er van die hoge getallen rondtollen (en dat dan ook nog met echt geld te betalen en niet in roepies). In Cambodia kost de benzine namelijk nu (oktober 2000) maar 54 dollarcent per liter. Bijna halfvolle tank voor 10 dollar klinkt toch anders dan honderd piek en nog niet vol. Hoewel het brandstofverbruik van de Mk2 niet echt exorbitant is, (we hebben geklokt en al toerend door de bergen kwamen we uit op een liter benzine op 8.5 km.), toch was het plezierig dat Spanje een van de minst dure benzine landen is in Europa.
Het was eigenlijk een zeer dun bevolkte streek waar we doorheen reden, met kleine stadjes en hier en daar dorpjes, die in fantastische natuurgebieden liggen. Forten, kastelen, kerkjes en dorpjes, het een nog meer opgepoetst dan het ander. 
|
||
|
Op de foto's links en rechts, rijden we na het ontbijt weg van het kasteel Cardona, waar we de eerste nacht van onze trektocht hebben door gebracht.
|
In Spanje is een hotelketen van "Paradores". Dit zijn middeleeuwse
kloosters, forten of kastelen, (soms eenzaam op een berg, soms midden in de stad,) die omgebouwd zijn tot prima hotels. Op onze reis hebben we in enkele van deze Paradores overnacht en dat was heel erg de moeite waard. Ook voor Laura, die geen fan is van autorijden, was dit telkens weer een hoogtepunt van de dag om naar uit te kijken. 