|
|
|
Dit was een ongewoon jaar.
In totaal zijn we maar 4 maanden in ons huis in Thailand geweest.
De tuin en het onderhoud van het huis hebben wel wat te lijden van onze afwezigheid.
Het leven in Thailand gaat verder zijn comfortabele gangetje.
De seizoenen wisselen elkaar af, maar nooit onder de 20 graden 's ochtends in januari.
Minke laat hier de gehele oogst aan mango's van eigen boom (dus niet van die frangipani achter Minke) zien. |
|||
|
Zoals ieder jaar waren we weer in Nederland voor de verjaardag van Minke's moeder die 97 werd. We zijn een paar weken later zonder problemen in een week met de E-type naar Spanje gereden. In de Dordogne nog even langs geweest bij Nada, een vriendin uit Bhutan. Het is dat we ons niet nog meer kunnen uitspreiden over de wereld, anders zou een pied-a-terre in de Dordogne zeker een optie zijn, zo mooi. |
|||
|
In Salions hebben we een kayak gekocht omdat je bij de meeste strandjes niet meer met je bootje mag komen vanwege de beschermde wiertjes. Met de kayak zijn we ook niet afhankelijk van de openingstijden van de club nautico en kunnen we nu met zonsopgang gaan ontbijten op het eilandje voor Vallpresona.
Eind juli zijn we allemaal flink geschrokken toen we bericht kregen dat Minke's moeder in het ziekenhuis lag met een hartaanval.
Het gaat gelukkig weer redelijk goed met Paula.
Ze redt zich weer in haar eigen huis met ondersteuning van thuishulp, hele lieve buren, vrienden, familie en met name Dorine die een paar keer per week langs komt.
Het is wel lastig om zo ver weg te wonen.
Jammergenoeg moest Paula haar reis naar Australie afzeggen en kon ze niet bij het huwelijk van Laura en Will zijn.
We zijn blij dat ze vorig jaar wel heeft kunnen zien waar ze wonen en hoe mooi de natuur bij hun huis is.
Het belangrijkste en mooiste en leukste voor onze familie van het afgelopen jaar was uiteraard het huwelijk van Laura en Will.
Geheel door het aanstaande echtpaar zelf geweddingplanned, en het eigen huis en tuin als locatie, was het een spectaculaire meerdaagse bruiloft met het mooist denkbare weer.
Wij zijn ruim voor het huwelijk naar Australie gegaan en samen met Will's familie hebben we geholpen met de voorbereidingen voor de trouwerij.
We keken er naar uit omdat ze alles zelf op eigen terrein wilden organiseren. Laura en Will hadden niets aan het toeval overgelaten.
De ceremonie was bij de grootste van alle grote bomen, een grote tent voor diner en ontbijt, glamping tenten, cocktail bar, muziek, bloemen....
Laura en Will, allebei een drukke baan als leider van een team bij het Ministerie van Gezondheid in Sydney en in opleiding tot emergency arts respectivelijk, zijn beiden goed op hun pootjes terecht gekomen en vormen een zichtbaar gelukkig stel.
Laura doet er ook gewoon nog even een PhD bij, part time, maar toch. Wij vonden het heel leuk dat onze familie, Peter en Marjan en Ineke en Gideon, er ook bij waren.
Terwijl Dorine en familie een feestelijke ceremonie in Nederland hebben georganiseerd voor oma. De foto's van de trouwdag spreken voor zichzelf en daarvoor hier op fotoalbum klikken.
Het weer kon niet beter, een fantastisch bruidspaar en allemaal leuke familie en vrienden.
Laura en Will hebben veel boompjes als huwelijkscadeau gekregen die allemaal geplant zijn met een naambordje erbij.
Nu is de kunst om ze in leven te houden.
Wij hebben nog een paar weken ons best gedaan met water geven, 'Bush tidying' en dode bomen omzagen en zijn net op tijd terug in Thailand om jullie hier vandaan het allerbeste te wensen voor een gezond en voorspoedig 2025. |
Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 1 januari 2025, of 2568 hier in Thailand.
Minke heeft na jaren actief geweest te zijn in het bestuur van onze MooBaan, haar functies overgedragen aan anderen die er stevig tegenaan gaan, en het door ons geruimde bestuurlijke puin niet weer laten ontstaan.
Dat is goed, maar Minke zou het met zachtere hand gedaan hebben.