De voorbereiding van de bruiloft. De ketting, sorry het collier, met talloze robijnen en met bijpassende oorhangers uit Cambodia past prachtig bij de trouwjurk.

We zitten klaar voor de ceremonie.

De bruid schrijdt het gangpad binnen op weg naar het altaar, althans, de boom.

De moeder van Will draagt een tekst voor die op hun eigen huwelijk werd gedeclameerd. De boom is terecht uitgekozen als locatie. De stam van deze eucalyptus hoort zo, de gigantische bladerrijke kruin is ver buiten beeld gevallen.

De best vriend van Will heeft de ringen paraat.

Verrassend veel vriendinnen van Laura's middelbare school in Bangkok zijn ook in Australie terecht gekomen.

Het Nederlandse contingent aan bruiloftsgasten: vanaf links: neef Gideon, tante Ineke, wij en oom Peter (en tante Marjan had er ook op moeten staan).

En de numeriek talrijkere familie van Will, van gemengde afkomst, Iers en Brits.

Laura's verjaarscadeau van vorig jaar, de klassieke Ferguson trekker (500.000 van gemaakt, allemaal grijs!), opgepimpt tot Disco Fergy voor de muziek buiten.

De paarden van de buren worden opgeworteld voor de shoot.

Voor een vuistvol wortels.

Galah kaketoes (Eolophus roseicapilla) in een van onze eucalyptusbomen.

Minke zit klaar in haar Bhutanese dracht van dertig jaar geleden om het huwelijkscadeau te geven.

Allebei in Bhutanee dracht (de honeymoon zal immers naar dat land gaan) houden we een spandoek op met Laura's eerste levensjaren in Bhutan.

Een bhutanese houten doos met alle cadeautjes van mensen die er niet bij konden zijn. Ook alvast wat zakgeld in de vorm van een biljet van enkele Ngultrums.

De feestzaal.

Het landgoed (the property) prepareren voor de bruiloft is veel werk. Gras maaien, onkruid wieden, met de kettingzaag dode dan wel foute bomen weghalen, boomstronken met de Fergy eruit trekken. Dan smaakt na een lange dag het bier best. Minke uiteraard een gin-tonic. Tussen ons in staat een al wat oude citroenboom. Heeft al veel citroentjes.

Niet alle gasten lukte het om de door hen gegeven boompjes ook daadwerkelijk te planten. Dus planten Laura en ik deze vijgenboom in het vijgenhoekje.

En dan nu over naar een ander land op een ander continent: Minke is de meest ervaren mangoplukster uit de familie: kijk eens even hoe zij deze heerlijke tropische vrucht met het traditionele plukgereedschap oogst!.

Nog wat lokale kleur. Een winkeltje met huishoudelijke artikelen.

Dit is een mobiel noedelsoepstalletje. De linker prijzenkolom is de gewone versie, de rechter kolom de "speciaal" variant van de soep. Alles tussen de een en twee euro. In het middelste gele vlak kan ook gekozen worden uit verschillende soorten noedels: dik, dun etc. Het telefoonnummer bellen is om thuis te laten bezorgen. Laat Google lens er maar op los! De zwarte figuurtjes moedigen stichtelijke standpunten aan als "wees niet rijk". Bespaar de Thai verwijten dat dit racistisch zou zijn. De hanen zie je overal als versiering, vaak bij tempels maar ook bij huizen. De jonge thaise meid rechts op de achtergrond heeft strak geblondeerd haar.

Minke geeft het stokje door aan de nieuwe voorzitter. De ondersteunende krachten zijn ter gelegenheid van Chinees Nieuwjaar in het rood. Minke vergeet haar beste beentje voor te zetten, terwijl dat hoort voor vrouwen op de foto in Thailand.

Met de E-type naar een JDCH evenement waar wij met onze Jags als versiering fungeerden voor een paardenkoetsen evenement. Dat was weer een heel ander universum, maar heel mooi om te zien. Hier zitten we voor onze open motorkap trots met onze period picnicdoos te lunchen tussen een oude en nieuwe Jaguar..

Paula heeft ons allemaal even laten schrikken, maar, zoals mijn vader placht te zeggen 'onkruid vergaat niet', zij is weer helemaal opgekrabbeld.

Met de E-type maar weer eens de Pyreneeen over.

Met het krieken van de ochtend met de plastic kano de volle zee op...

.. om op ons ontbijtrotseilandje te landen.