Rondschrijfbrief 5
laura fotoboek english

 

 

 31 december 2003

Beste Allemaal, 

Ons tweede jaar in Thailand schiet alweer aardig op en we maken van iedere gelegenheid gebruik om wat van het land te zien. De verbindingen, over de weg en door de lucht, zijn uitstekend geregeld en vele bestemmingen zijn makkelijk te bereiken.
Vaak zijn de Thaise toeristen in de meerderheid en zijn wij de enige "farang" in de boot of bus. Met een groepje van de museum volunteers onder leiding van een franse professor hebben we pre-historische en Boedistische plaatsen in noord Thailand bezocht. Ook hebben we een excursie naar Phimai gemaakt en we hebben net zelf op de fiets de tempels in Sukhothai en omgeving bekeken. We brengen regelmatig een weekend door aan het strand in Hua Hin, Pataya of Koh Samet en hebben ook afgelopen maand en excursie naar de vuurvliegjes in Samut Prakan gemaakt. 

Wij voor een Buddha beeld in de 700 jaar oude ruines nabij Sukhothai. De stijl van Buddha beelden uit de Sukhothaise periode is gekenmerkt door de 'vlam" op het hoofd, de wat kwabbige nek, de halve lotus zit en de sjerp,als een vissestaart, die tot bij de navel komt. Deze beelden hebben een binnenwerk van gemetselde bakstenen, en zijn met kalk specie verder afgemodeleerd.

De hoed is van ons, de hond niet.

 

Laura is dit jaar begonnen op de middelbare school van Patana en heeft twee leuke vriendinnen. Ze gaat over het algemeen met plezier naar school, maar vindt het maken van huiswerk niet leuk. Ze heeft nu onder schooltijd spaanse les en gitaar les en na schooltijd heeft ze nederlandse les en het afgelopen trimester heeft ze een cursus beginnend muurklimmen gedaan. Haar favoriete programma op tv is "fingertips" een programma waar ze allerlei knutsel ideeen laten zien, ze houdt van lezen in het nederlands of engels en ze kijkt wekelijks uit naar de Donald Duck die door oma wordt opgestuurd. Laura houdt veel van dieren en de honden "Dikkie en Banjer" zijn meestal bij haar op haar kamer te vinden.

Velletjes bladgoud worden door gelovigen op de beelden geplakt. Dat komt ten goede aan je 'merit'. 

 Het beeld links, en ook dat boven, toont de "onderwerpt Mara " houding van de Buddha, waarin uitgebeeld wordt dat, toen prins Siddarta belaagd werd door de demonen koning Mara, de geest van wereldlijke zaken en het vleselijke genoegen, die poogde hem van zijn spirituele pad af te brengen, hij met het simpel aanraken van de grond de godin van de aarde tot getuige opriep. De godin van de aarde kon inderdaad getuigen van de enorme hoeveelheid goede daden uit de toekomstige Buddha's vorige levens, en door uit haar haar water te wringen, voor iedere goede daad een druppel, onstond zo'n vloedgolf dat Mara en zijn trawanten weggespoeld werden, inclusief zijn drie bevallige dochters Verlangen, Genot en Hartstocht. Spoedig hierna bereikte Siddarta de staat van verlichting. Deze houding voor Buddha beelden komt zeer veel voor in Thailand.

 

 

Kees is ongeveer twee maanden per jaar op reis in het buitenland.  Rechts slooft hij zich uit in Timor-Leste (Oost Timor voor jullie), het meest recente tere blaadje aan de boom der naties. Ik was hier 'op missie' om te onderzoeken hoe het mogelijk is dat onze surveys heel andere uitkomsten geven (veel te hoog) over het aantal kinderen dat de lagere school afmaakt dan dat de regering of het UNICEF kantoor ter plekke denken dat juist is. De missie heeft geen duidelijkheid kunnen scheppen; alle kinderen die we opnieuw bezocht hebben zaten inderdaad nog steeds op school, de uitkomst van de survey bevestigend.

Mijn Australische UNICEF collega uit Dilli, ik, het Timorese stafflid van het Statisch Bureau, de tolk, een Japanse UNICEF collega, plus een pluk kinderen, niet allemaal uit hetzelfde gezin.

Kees is hier "facilitator' op een workshop in Hanoi. 

 Mijn jarenlange ervaring bij UNICEF wordt ook gebruikt om collega's van andere landenkantoren te trainen in het plannen van programma's, de laatste jaren volgens de "Results Based Management" methodologie. Dat valt niet echt binnen de taakomschrijving van een Monitoring & Evaluation Officer, maar houdt m'n werk wel gevarieerd.
Het leven in Bangkok bevalt ons over het algemeen goed. De mensen zijn allemaal ongelooflijk vriendelijk, we gaan hier graag uit eten in een van de vele restaurantjes en er zijn veel mogelijkheden voor uitstapjes in weekends of vakanties. Aan het verkeer en beton en het grootschalige van deze stad zijn we nog niet echt gewend en soms denken we even met weemoed terug aan de provinciale stadjes van onze vorige woonplaatsen. We wonen nog steeds in een wijkje aan de buitenkant van Bangkok en hoewel we af en toe overwegen om meer naar het centrum te verhuizen, wegen op dit moment de rust en relatief schone lucht en de tuin waar we iedere ochtend ontbijten,  zwaarder.

Coquilles St.Jacques op zijn Thais

 

Minke geeft op St.Andrews International school les aan de jongste kinderen. Het is een kleine school met maar vijf klassen en de school is niet ver van ons huis. Een groot voordeel van dit werk is dat Minke dezelfde schooltijden en vakanties heeft als Laura.

Minke's leerlingetjes verkleed als engeltjes voor het kerstspel.

 Jammergenoeg blijft er weinig tijd over voor de museum volunteers, omdat aktiviteiten meestal op door de weekse dagen georganiseerd worden. Wel heeft Minke nog steeds thaise les met een groepje andere vrouwen en kan zij nu simpele gesprekjes houden in het thai. Ze is vast besloten voorlopig door te gaan met les en het thai ook te leren lezen.