Sawadee Ka!
De politieke situatie wordt wel wat troebeler. De zachte militaire staatsgreep, die de tweemaal met overweldigende meerderheid gekozen Taksin heeft verwijderd, is de honey moon periode voorbij, en meer en meer kritiek komt nu ook uit Thaise hoek. De bomaanslagen in Bangkok tijdens Oud en Nieuw zijn nog steeds een groot raadsel: of de Islamisten uit het Zuiden, of Taksin’s volgelingen, of de Militairen zelf hebben het gedaan. Wie van de Drie? Ik gok op de laatste. De opstand in het zuiden van Thailand gaat onverminderd door met dagelijkse moordpartijen op volstrekt onschuldige burgers. De sorry, sorry, sorry benadering van de nieuwe regering heeft uiteraard niet geholpen.
Minke is dit jaar ook voorzitster geworden van de nederlandse school in Thailand. Er zijn rond de 60 kinderen die naast hun engelstalige onderwijs nederlandse les volgen. Er zijn daarvoor twee leerkrachten uit Nederland aangenomen. Het is af en toe wel een wespennest en het is geen eenvoudige klus om iedereen tevreden te houden en de kwaliteit van het onderwijs te waarborgen.
We hebben dit jaar weer veel bezoek gehad. Sonja, Django en Zaira zijn van de zomer langs geweest. De kerstvakantie was een gezellige zoete inval in Ladawan, met Minke’s moeder zoals ieder jaar, Kees’ zus met zonen en aanhang, en ook Stans met dochters hebben zich bloot gesteld aan de gevaren van het reizen naar het Verre Oosten. Minke’s broer Peter en Marjan moesten helaas afzeggen wegens het overlijden van Marjan’s vader. En Anne-Mieke kon geen ticket krijgen. Minke’s moeder komt al 18 jaar ieder jaar op bezoek en is deze kerstvakantie ook weer een maand geweest. Ze wordt dit jaar 80, maar dat zou je niet zeggen. Ze sjouwt nog rustig een hele dag door de stad en heeft ook dit jaar weer een tochtje gemaakt op een olifant en een vlot ten noorden van Chiang Mai.
Met Laura gaat het lekker op school. Ze zit nu in jaar 10. Veel vriendinnen, schoolreisjes, sport en drama evenementen en, naar het schijnt, wordt er ook tussendoor nog wat geleerd. Nog anderhalf jaar, en dan moet ze het IGCSE diploma in de kontzak hebben zitten. Waarschijnlijk gaat ze daarna nog twee jaar IB doen. Volgend weekend gaat ze een wandeltocht maken en kamperen. Ze moeten alle spullen zelf sjouwen en hun eigen eten koken. Zoiets als de "Jonge Woudlopers". Kees gaat nog regelmatig naar landen in de regio, maar ook New York en Kathmandu zaten deze keer in het reisschema, de eerste bestemming voor de globale coordinatie en de laatste voor de interregionale samenwerking tussen de twee UNICEF regio’s van Zuid-Azie en die van Oost Azie en de Pacific, waar ik in werk. Deze laatste samenwerking richt zich vooral op het versterken van de evaluatie cultuur in de landen in onze regio’s. Een braakliggend terrein, en dus een enorme uitdaging. We hebben wel de wind mee overigens, want de meeste organisaties, ook van de andere UN takken, delen de mening van UNICEF dat het tijd wordt om het nivo van de terug- en vooruitkijkende evaluaties wat op te krikken. Onze nu niet meer zo nieuwe Executive Director blijkt onze povere verwachtingen helaas waar te maken. Geen beleid, geen leiderschap, geen openheid. M.a.w. een handlanger van de president van de USA. |