Cyberbrief 4
Vaarwel Phnom Penh Afscheidsfeestje Laura Plakboek English Cyberletter 4

 

Sawadikaa en een gelukkig Happy New Year!!

 

Met ons (rode) jacht gevaren naar Cala Bona, nabij ons appartment in Spanje.

Minke en Laura hebben eerst het schooljaar in Cambodja afgemaakt en zijn na de zomervakantie, die we zoals gewoonlijk in Nederland en Spanje hebben doorgebracht, naar Thailand gekomen. Kees had ondertussen al een huis gevonden in een besloten woonwijk aan de rand van Bangkok, en na de vakantie kwamen al spoedig onze spullen uit Cambodja aan zodat toen Laura en Minke in Bangkok arriveerden het hele huis alweer was ingericht.

Het wonen in onze compound heeft veel voordelen. Het is hier rustig. Laura kan fietsen en skeeleren op straat, er is minder vervuiling en ‘s ochtends hoor je de vogeltjes fluiten.

Ons huis in Moo Baan Ladawan.

We hebben een huis met een tuin en de twee honden, Dikkie en Banjer, hebben ook de reis vanuit Cambodja naar Bangkok gemaakt. Een nadeel is dat we vrij ver uit het centrum van de stad zitten en dat Kees lange reistijden maakt.

Sinds april werkt Kees op het regionaal kantoor van UNICEF in Bangkok en is daar de Regional Monitoring and Evaluation officer. Het werk is op een hoger academisch niveau dan in het landen kantoor in Cambodja, maar is wel verder verwijderd van de uitvoerende taken van UNICEF. Kees moet veel reizen naar de landen in de regio, wat soms leuk is, maar soms minder. De sfeer op het kantoor is veel beter dan in Cambodja en er wordt veel gelachen. Ook de Nationale Staf, in dit geval dus de Thai, zijn duidelijk beter toegerust om de taken in een Westers georienteerd bedrijf wat UNICEF tenslotte is, te vervullen. Met name in Kees' afdeling zijn zeer competente collega’s.

Laura gaat naar de britse school en zit nu in year 6. Ze had al vrij snel een nederlandse vriendin die om de hoek woont, en met wie ze vaak samen speelt. Patana school is wel wat anders dan Laura’s vorige school. Er zitten op deze school bijna twee duizend leerlingen en het is allemaal zeer georganiseerd. Het moet wel!  In Year 6 zijn zo’n 150 leerlingen, dus zes parallel klassen. De school heeft tweehonderd busjes om de leerlingen op te halen en thuis te brengen. Laura heeft een goede onderwijzer en leuke klasgenootjes en heeft zich makkelijk aangepast aan haar nieuwe leven. Haar eerste rapport was heel positief. Laura is een heel sociaal en hulpvaardig meisje en dat komt ook altijd weer in haar rapporten naar voren. Laura houdt heel veel van lezen (ze heeft net alle Harry Potters voor de tweede keer gelezen), van knutselen en van gymnastiek. Ze heeft nog veel kontakt met haar vriendinnen uit Cambodja. We zijn daar al een keer op bezoek geweest en haar twee beste vriendinnen zijn ook al in Thailand geweest. Haar elfde verjaardag hebben we gevierd met een speurtocht in de compound met alle meisjes uit haar klas en daarna hebben we gegourmet. Laura’s oma was er ook met veel pakjes uit Nederland.

Minke gebruikt deze nieuwe start in Bangkok om even iets heel anders te doen dan lesgeven en aktiviteiten met kinderen organiseren. Ze heeft twee keer in de week Thaise les en spreekt nu beter Thai dan Khmer of Dzongkha. Thai is een tonale taal en dat is voor ons in het begin heel moeilijk, een woord kan allerlei betekenissen hebben die afhangen van de toonhoogte. Minke heeft ook een cursus gedaan over Thaise geschiedenis en kunst in het Nationaal Museum. Dat was erg leuk en interessant en daar heeft ze veel leuke mensen ontmoet. Hoewel ze er erg aan toe was, om even te stoppen met lesgeven, mist ze wel de sociale kontakten die ze had met haar collega’s op NISC.

Het leven in Bangkok is voor ons wel even wennen. Het klimaat is bijna hetzelfde als in Cambodja met nu de warmste winter sinds 20 jaar. Het eten is heerlijk, overal op straat kun je eten en vaak hebben we het idee dat de ene helft van de Thais kookt voor de andere helft. Onze lievelingsgerechten, kokosnootsoep met citroengras en garnalen en ook garnalen met zwarte peper en knoflook, zijn bijna overal te krijgen. Ook is er in Bangkok altijd wel wat te doen en is het makkelijk nieuwe mensen te ontmoeten via allerlei clubs en verenigingen. De Thaise mensen zijn bijzonder vriendelijk en heel service gericht.

Laura's eerste bezoek aan Nederland in de zomer van 1992

Vooral de kleinschaligheid van de vorige landen waar wij woonden is ver te zoeken in Bangkok. We moeten heel erg wennen aan het drukke verkeer en aan al het beton. Je kunt niet zo maar in je auto stappen en even een pilsje gaan drinken aan de rivier. Je moet je dag heel goed plannen en je niet druk maken als je een uurtje in de file staat. De expats die hier wonen werken veel voor bedrijven zoals Nestle, Mercedes, Makro enz. en vaak blijven ze ook maar een paar jaar in hetzelfde land. Dit merkt Laura al in haar klas waar regelmatig kinderen weggaan en bijkomen.

Dit jaar was niet gemakkelijk voor ons met alle veranderingen en ook omdat allebei onze vaders, van Minke en van Kees, zijn overleden. We missen hen erg, in het bijzonder wanneer we in Nederland zijn, waar ze altijd weer blij waren ons te zien. Ook in Thailand missen we dat we niet meer de belangrijke gebeurtenissen met hen kunnen delen.

Wij zullen waarschijnlijk de komende vier jaar nog wel in Bangkok wonen en we hopen dat jullie ons hier komen opzoeken. We zijn nu twee keer naar Koh Samet geweest, een eilandje op zo’n twee uur van Bangkok en dat is nog steeds heel plezierig met kleinschalige accomodatie, leuk snorkelen en een mooie ondergaande zon. We zijn van plan de volgende keer naar Koh Chang te gaan, ook niet zo ver van Bangkok en men zegt dat het er nog heel rustig is en 'onbedorven' met fraaie stranden. Thailand heeft veel te bieden aan kunst, kultuur en natuurschoon
Wij drieen op zonnig Koh Samet, ter gelegenheid van Koningedag.

 

We wensen jullie een heel gelukkig 2003!!
De kerstboom in het Hotel Oriental in Bangkok