Na zes jaren in Phnom Penh gewoond te hebben, zijn we naar Bangkok verhuisd.  Van de hoofdstad van Cambodja naar de hoofdstad van het buurland, maar een wereld van verschil. Thais die onlangs in Phnom Penh zijn geweest, zeggen dat Bangkok er zo dertig jaar geleden uitzag.  Laten we hopen dat Phnom Penh er over twintig jaar niet zo uit zal zien als Bangkok nu.

  Balonnen verkoper langs de oever van de Tonle Sap.

Gekoelde Coca Cola uit de tap.

    Een ambulant fruitstalletje

De man voorop verkoopt gekoelde stukjes suikerriet, Zijn collega achter hem verkoopt gekoelde frisdranken en water.

Vrouwen zoals zij lopen uren op blote voeten om thuis geproduceerde lekkernijen (dit is waarschijnlijk een rijstegelei met vlees erin)  op straat in Phnom Penh te slijten.

De winstmarges zijn klein en als alles meezit gaat ze met een of twee gulden winst weer naar huis aan het einde van de dag.

Lekkernijen langs de rivier: in het emaille schaaltje worden gebakken tarantulas afgewogen. De groene dingen zijn zaaddozen van de lotusplant; de zaden, zo groot als een witte boon, worden uit de groene zaaddoos gepulkt en opgegeten.

Mango's, ananas, mangosteen en vruchtjes met een hard schilletje en snottig vruchtvlees om een knikker grote glanzende pit. Op de achtergrond het complex van het paleis. De fenomenale lantarenpalen zijn nieuw en van beton.

Misschien gaan de meisjes naar school, maar groter is de kans dat ze ingeschakeld zijn om het budget van de familie aan te vullen en de hele dag en avond etenswaar proberen te verkopen. Ook in de schaal op het meisje haar schoot liggen gebakken tarantulas. De kinderen die insecten en spinnen verkopen vinden dat ze boffen, want als etenswaar is het niet zo bederfelijk. Als niet alles verkocht is, kan je makkelijk dezelfde spullen de volgende dag weer proberen te verkopen. De bamboe kruik op de voorgrond bevat palmwijn.

De cyclo, de zo komfortabele doch langzame fauteuilbakfiets, door de Fransen in het begin van de vorige eeuw geintroduceerd in Indochina, begint zijn marktaandeel in het Phnom Penhse transportgebeuren te verliezen aan de moto, de Honda Dream II bromfiets. Op de moto kunnen weliswaar maar vier of vijf mensen en in de cyclo wel acht tot tien, (of zoals hier op de foto drie passagiers plus hun blijkbaar niet rijdende moto,) maar de moto is natuurlijk veel vlugger.

Langs vele wegen in de stad, vooral zoals hier in het koloniale gedeelte,  staan bomen met fantastische bloesempracht.  In de schaduw van de bomen hebben zich tientallen kappers gevestigd.

Een kapperstoel, een spiegel, een lap en een schaar. Twee passagiers achterop de moto-taxi. Moto-dops zijn te onderscheiden van gewone brommerrijders aan hun honkbal petje, overhemd met lange mouwen en een zonnebril.

Deze dame heeft op de Russische Markt haar horlogerie. Laura laat haar nieuwe Longines zien, voor de zoveelste keer gratis van een nieuw pennetje in de band voorzien.

Op de Russische Markt zitten tussen de voedsel afdeling en de zilver straatjes de brommeronderdelen jongens en meiden.

Onze huisbaas en zijn vrouw hadden ook een juwelen winkeltje op de Russische Markt. Hier proberen drie generaties Dokter goud en juwelen uit.

Kees had meestal meer belangstelling voor muziek en torent hier boven de uitbaatster van zijn favoriete CD shopje uit.

Vaste pleisterplaats bij een bezoek aan de Russische Markt: de dames van de verse sinaasappelsap.

Iedere dag zonsondergang dag