De mijlpaal van 65 jaar is bereikt en wordt gevierd op wat het Meer met de Rode Lotussen genoemd wordt, terwijl het toch echt waterlelies zijn. Evenzogoed waanzinig mooi in het ochtendgloren als de bloemen opengaan. Dit meer ligt in noord Thailand, de Isan, waar ook onze huishoudster vandaan komt, die we voor een paar maanden met pre-pensioen hadden gestuurd. Daartoe hadden wij haar, met haar honden, naar haar huisje gebracht, dat zij al vele jaren aan het bouwen is voor als ze met pensioen gaat.

De islamitische aanslagen in het zuiden gaan nog steeds door met de dodenteller nu op een totaal van 7,000. Het enige lichtpuntje is dat er in 2017 "maar" 235 doden te betreuren zijn, wat iets minder is dan in voorgaande jaren. Uitzicht op vrede is er niet: de meerderheid van de voornamelijk moslimbevolking in het zuiden wil bij Thailand blijven en de aanslagplegers, die een onafhankelijke islamitische staat zeggen na te streven, weigeren te onderhandelen. Nu hun doel, zuid-Thailand onbestuurbaar te maken, is bereikt, is onduidelijk hoe de toestand zich verder zal ontwikkelen. Hoewel een militair regime aan de macht is, lijkt deze niet het genadeloze pad van de Philipijnen te zullen volgen, of de radikale oplossing van buurland Myanmar als voorbeeld te nemen. Onschuldige mensen, meest boeddhisten, maar ook moslims, zullen zinloos blijven sterven.

Minke's moeder is negentig geworden. Als verrassing is haar zus, van vergelijkbare leeftijd, uit Californie overgekomen voor de verjaardag. Er waren twee kleurrijke feesten georganiseerd bij haar thuis, waar vrienden en familie met respectievelijk de thema's "Negentig worden zoals Paula" en "Tea-party" haar verjaardag luister bijzetten.

We zijn dit jaar serieus begonnen om met ons aerodynamische duo, de Mk2 plus BIOD, groots en meeslepend Europa door te trekken. Eerst komt het Iberisch schiereiland aan de beurt. Eenmaal door Frankrijk heen, de BIOD aan de westelijke Franse kant laten staan en doorgereden naar ons huis aan de Costa Brava. Dan na de zomer weer terug gereden en de caravan opgehaald en voor de derde keer de Pyreneeen over, nu met caravannetje. Hier staan we op de pas van Erroymendi die 1349 meter hoog is. Vooralsnog houdt de Jag zich kranig, op enkele kleinigheden na. In Bilbao natuurlijk het Guggenheim gezien. Het gebouw is spectaculair, hoewel niet erg ruimte efficient. De meeste kunst daar heeft als de keizer echter geen kleren aan. Ook de Picos de Europa gedaan, heel mooi. Daarna door noord Spanje naar Portugal. Wie geen genoeg kan krijgen van een oude Jaguar op pad, moet hier klikken.

De oude brug over de Minho, grensrivier tussen Spanje en Portugal, komt uit bij de toegangspoort van Portugal. Noord Portugal is verbazend dicht bevolkt en de campings (vanuit een ander concept opgezet dan gebruikelijk) zijn er dun gezaaid en in het naseizoen zo goed als leeg. De auto met caravan is in de reusachtige garage van de voorzitter van de Klassiek Auto Club van Porto achtergelaten. We gaan volgend voorjaar weer verder.

Kerst en Oud-en-Nieuw hebben we als familie in Australie doorgebracht met een druk programma: het Grote Barriere Rif, regenwoud nabij Cairns, snorkelen met de zeehonden, Laura's thuishonk in Canberra, de Blue Mountains en Sydney twee keer. Kees had een zeer ontspannen reis met Laura als chauffeur in haar cabriolet en Minke met haar iPad als fotograaf. Laura zet haar carriere bij Deloitte. als senior analist Health Economics and Social Policy voort, woont met vriend Olivier in Canberra in een appartment met waanzinnig uitzicht en heeft haar eerste auto gekocht. Wel moet er hard gewerkt worden (de regering van Australie vertellen wat ze moeten doen), maar de sfeer in het team is goed en Laura's werk wordt gewaardeerd.