Het jaar 2010 is voor ons een druk jaar geweest met vele veranderingen.
De fase 'Bangkok" is nu voor ons alledrie
afgerond en Minke en Kees zijn verhuisd, inclusief honden en huishoudster, naar ons nieuwe
huis in Na Jomtien. Hier het officiele logo van onze vennootschap die ons
onroerend goed in Thailand beheert. Wij zijn ook meteen de direkteuren.
De frangipani (Plumeria Obtusa, oorspronkelijk uit de Nieuwe Wereld) is heel populair in Thailand, we hebben een mooie, altijd
bloeiende in de tuin en ons huis is er naar vernoemd: lilawadi.
Ook hier in Na Jomtien gaan we gebukt onder een tsunami van Russen en beginnen de PECTOPAHs het stadsbeeld te domineren.
Kees heeft nu een "pensionado"visum, waar de Thai erg makkelijk mee zijn, als je je netjes in broek met vouw
en stropdas bij de immigratie presenteert.
Minke streeft naar eenzelfde regeling, maar is daarvoor nog niet oud genoeg.
Laura heeft haar eindexamen Internationaal Baccalaureaat met vlag en wimpel gehaald en heeft
daarna enkele maanden doorgebracht met feesten (in weerwil van de
avondklok in opstandig Bangkok) en andere leuke dingen doen, o.a. naar het
Glastonbury festival met haar schoolvriendinnen.
Laura is geremigreerd naar Nederland, is een nummer geworden en heeft nu al een hele portefeuille vol met pasjes.
Het slangen en ladder spel om een ingezetene van Nederland te worden heeft steile leertrajecten opgeleverd.
Zo heeft zij razendsnel geleerd om als passagier achterop een rijdende fiets te springen, maar moeilijker was
het om een zorgverzekering af te sluiten.
Zij beproeft nu haar internationale roots door Liberal Arts and Sciences te gaan studeren aan het University College in
Maastricht, wat zo goed als buitenland is voor de meesten van ons.
Kamernood bestaat niet in Maastricht en binnen een dag had Laura al een klein, maar leuk kamertje op loopafstand van het Vrijthof.
Ze heeft haar draai al goed gevonden in het Limburgse en na Patana is de UCM een makkie.
Minke en Kees hebben vanaf de zijlijn (in casu in het caravannetje op een naburige camping)
Laura met raad en daad ter zijde gestaan bij haar eerste stappen als kamerbewoner.
Fiets gekocht, kamer behangen, keuken gesopt, IKEA kast in elkaar geknutseld etc.etc.
De vakantie hebben we deze zomer in Noorwegen
gevierd, met het doel niet de zon onder te zien gaan. En dat is gelukt. We
zijn met de Mk2 plus caravannetje tot ver boven de poolcirkel doorgedrongen en
wie "nooit meer slapen" heeft gelezen weet over Noorwegen: muggen en
regen. En weer heeft Hermans gelijk: op
sommige dagen regende het twintig minuten bijna niet. Noorwegen is een fantastisch mooi en uitgestrekt
land, mooie campings, dun bevolkt met aardige doch afstandelijke mensen
geobsedeerd met trollen, maar culinair geen hoogvliegers, en alles is zeer
prijzig.
De wegen zijn goed en de maximum snelheid laag, en benzine met lood bij iedere pomp verkrijgbaar, dus ideaal voor een classic car vakantie.
De good old-timer heeft zich meer dan fantastisch gedragen en passagiers en caravan door weer, wind en regen bijna 6000 km
zonder een slag te missen voortgesleurd.
Na 7 jaar als onderwijzeres gewerkt te hebben in St.Andrews school heeft Minke in juli afscheid genomen.
Het afscheid was hartverwarmend.
Veel waardering van collega's en ouders, een feestelijk ontbijt met alle ouders en kinderen en
een diner in een lokaal restaurant met cocktails en mooie cadeaus.
Een mooie afronding van Minke's werk op St.Andrews was ook de accreditatie van de school
(een proces van enkele jaren) en met name de positieve waardering van het inspectieteam
voor het samenwerken en lesgeven van het Early Years team.
Er is ook een St. Andrews school niet ver van ons huis in Na Jomtien waar Minke al gevraagd is om zo af en toe te werken.
We hebben voor de vakantie ook afscheid genomen
van onze Volkswagen kever die door Laura en haar vrienden zo kleurlijk was beschilderd na het behalen van haar IGCSE diploma.
Geen plek meer bij het nieuwe huis, maar wel vrolijke foto's als herinnering.
We missen Laura en al haar aktiviteiten die ze hier met haar vrienden en vriendinnen ondernam, maar we zijn
ook trots op het zelfvertrouwen waarmee ze een nieuwe fase in haar leven is begonnen.
Laura is met haar neus in de winterboter gevallen dit jaar in Nederland, maar we zijn toch ook heel blij om samen de feestdagen hier in
Thailand te vieren.
Kees geniet van de VUT door het onderhanden nemen van automotieve projecten.
De Sparta motorfiets, als tweede jaars gekocht en nog steeds in mijn bezit,
heeft een grondige opknapbeurt ondergaan. Al het chroomwerk is heen en weer
gesleept naar Bangkok, nieuwe onderdelen zijn op een Thaise draaibank uit
massieve klonten metaal gedraaid, en allerlei rubbers, kabels en spaken in
diverse china towns gescoord.
Hier meer details.
Voor
Na
We wensen al onze vrienden en familie het allerbeste voor 2011 en we
hopen dat jullie een keer komen zwemmen in ons zwembad.
Het jaar 2010 is voor ons een druk jaar geweest met vele veranderingen.
De fase 'Bangkok" is nu voor ons 
alledrie
afgerond en Minke en Kees zijn verhuisd, inclusief honden en huishoudster, naar ons nieuwe
huis in Na Jomtien. Hier het officiele logo van onze vennootschap die ons
onroerend goed in Thailand beheert. Wij zijn ook meteen de direkteuren.
De frangipani (Plumeria Obtusa, oorspronkelijk uit de Nieuwe Wereld) is heel populair in Thailand, we hebben een mooie, altijd
bloeiende in de tuin en ons huis is er naar vernoemd: lilawadi.
Ook hier in Na Jomtien gaan we gebukt onder een tsunami van Russen en beginnen de PECTOPAHs het stadsbeeld te domineren.
Kees heeft nu een "pensionado"visum, waar de Thai erg makkelijk mee zijn, als je je netjes in broek met vouw
en stropdas bij de immigratie presenteert.
Minke streeft naar eenzelfde regeling, maar is daarvoor nog niet oud genoeg.
Laura heeft haar eindexamen Internationaal Baccalaureaat met vlag en wimpel gehaald en heeft
daarna enkele maanden doorgebracht met feesten (in weerwil van de
avondklok in opstandig Bangkok) en andere leuke dingen doen, o.a. naar het
Glastonbury festival met haar schoolvriendinnen.
Laura is geremigreerd naar Nederland, is een nummer geworden en heeft nu al een hele portefeuille vol met pasjes.
Het slangen en ladder spel om een ingezetene van Nederland te worden heeft steile leertrajecten opgeleverd.
Zo heeft zij razendsnel geleerd om als passagier achterop een rijdende fiets te springen, maar moeilijker was
het om een zorgverzekering af te sluiten.
Kamernood bestaat niet in Maastricht en binnen een dag had Laura al een klein, maar leuk kamertje op loopafstand van het Vrijthof.
Ze heeft haar draai al goed gevonden in het Limburgse en na Patana is de UCM een makkie.
Noorwegen is een fantastisch mooi en uitgestrekt
land, mooie campings, dun bevolkt met aardige doch afstandelijke mensen
geobsedeerd met trollen, maar culinair geen hoogvliegers, en alles is zeer
prijzig.
De wegen zijn goed en de maximum snelheid laag, en benzine met lood bij iedere pomp verkrijgbaar, dus ideaal voor een classic car vakantie.
De good old-timer heeft zich meer dan fantastisch gedragen en passagiers en caravan door weer, wind en regen bijna 6000 km
zonder een slag te missen voortgesleurd. 
Er is ook een St. Andrews school niet ver van ons huis in Na Jomtien waar Minke al gevraagd is om zo af en toe te werken.
