Rondschrijfbrief 19
English Fotoboek

 

Het gepensioneerde leven bevalt prima, en we reizen wat af, deze zomer met de Jaguar Mk2 en BIOD naar Portugal, Spanje, en met de E-type met de Jaguar Daimler Club Holland naar Schotland en zonder Jags naar de Costa Brava en de Haute Savoie. We verdelen onze tijd ongeveer gelijkelijk over Thailand en Europa, door het beste van de beide klimaatsystemen mooi op elkaar aan te laten sluiten.

Laura woont nu in Australie maar kwam als verrassing naar Nederland voor Minke's 60ste verjaardag. Laura heeft inmiddels haar baan bij Deloitte ingeruild voor een zeer uitdagende baan als senior researcher bij het Australische kankerinstituut in Sydney, waar ze als ambtenaar waarschijnlijk minder stress en deadlines, maar meer vakantiedagen en salaris heeft. Ze woont nu met haar vriend nabij de door haar zo begeerde Manli beach, vlakbij Sydney.

Ook Minke heeft de mijlpaal van 60 levensjaren zonder noemenswaardige kleerscheuren bereikt en een verrassingsfeestje was georganiseerd bij haar moeder in Warmenhuizen. De vier musketieresses uiteraard weer bij elkaar en vele andere vrienden en familie.



Het leven in Thailand gaat zo zijn gangetje. De enorme ontplooiing van infrastructuur (snelwegen, hoge snelheidstreinen, metro, vliegvelden) gaat onstuitbaar door en ook de constructie van gigantische bouwwerken voor het toerisme gaat gestaag door, hoewel de catastrofe met een speedboot met 47 chinese toeristen de jaarlijkse toestroom van de miljoenen Chinezen meer dan gehalveerd heeft. De politieke situatie verandert niet veel. De militair die de macht heeft gegrepen toen het land op democratische wijze onbestuurbaar bleek, is nog steeds premier, zonder veel mogelijkheid tot oppositie en verkiezingen worden al jaren lang voor het volgende jaar beloofd. De zoveelste nieuwe grondwet is geschreven. De peilingen suggereren echter dat onze generaal, die als een verlicht despoot regeert en ruimhartig met populistische kadootjes strooit om de "Rode Shirtjes" de wind uit de zeilen te nemen, met gemak de democratische verkiezingen (die hier relatief redelijk eerlijk zijn met behoorlijke persvrijheid) zal winnen in februari 2019. Voor het leven van de Thai met de pet maakt het niet veel uit of een democratisch gekozen of een militaire regering aan de macht is, hoewel er nu wel een stabiele economische situatie is en hier en daar de corruptie wat aangepakt wordt, wat ook weer z'n voor- en nadelen heeft. Net als in Nederland maken de oude netwerken van geld, de grote bedrijven en gevestigde maatschappelijke positie (voor de militaire staatsgreep werd dat kartel de "Gele Shirtjes" genoemd) uit hoe de ballen rollen, en zal de te kiezen premier een parlement van jaknikkers om zich heen verzamelen, net als in Nederland nu het geval is.

De al vele jaren smeulende burgeroorlog in het zuiden lijkt wat af te vlakken, en er zijn dit jaar weer wat minder doden te betreuren door bomaanslagen of moordpartijen dan vorig jaar. Wat beter is dan andersom en de gevreesde verspreiding van de aanslagen naar Bangkok of Pataya hebben nog niet plaatsgevonden.

Wij zijn nu dertig jaar geleden uit Nederland vertrokken en wanneer we in Nederland zijn valt elk jaar meer op hoe razendsnel de demografische veranderingen daar gaan en hoe de etnische tweedeling zichtbaar wordt tussen sociale boven- en onderlaag en tussen stad en provincie. Soms als we in een stadsbus stappen zijn we de enige blanken in de bus, terwijl op het Rock&Roll festival in Akersloot of de kermis in Warmenhuizen geen mensen met migrantenachtergrond te zien zijn. En hoe ook in Nederland, zoals in de rest van Europa, het openbare leven getekend wordt door de immer aanwezige dreiging van terreuraanvallen. In een suffig havenplaatsje nabij ons huis in Spanje staan permanente betonblokken de rambla te barrikaderen, in Edinburgh staan reusachtige zware stalen beweegbare barricades klaar op de grote promenades, in Alkmaar worden betonblokken op de weg gezet bij een grachtenconcertje en ter bescherming van de rij bezoekers die de Grote Kerk wil beklimmen. Hoe jammer dit allemaal.

Waar toen wij vertrokken de meeste nutsbedrijven gewoon in handen waren van het volk, ziekenfonds, kruisverenigingen, woningcorporaties, provinciale electriciteitsbedrijven, rijksspoorwegen en PTT, is nu alles verpatst of geprivatiseerd, zonder duidelijke verbetering in efficientie of kostenbesparingen. Woningnood en kamernood zijn in die dertig jaar niet opgelost, bejaardenhuizen en sociale werkplaatsen opgeheven, verkeersfiles zijn een probleem gebleven, een bevolking die maar blijft groeien. Schijnverbeteringen als de Euro en open grenzen, alsof dat problemen waren voordat wij vertrokken (Jan, weet je nog, in 1971 met de auto naar Parijs, hoeveel moeite je moest doen om een stempel bij de grens te krijgen?). Democratische verbeteringen die weer afgebroken worden en het enthousiasme om zich in oorlogen verweg te mengen of zelfs actief aan mee te doen kan je niet anders dan met het hoofd doen schudden. In Thailand zijn ook de nodige politieke problemen, maar dat is nog een derdewereldland. Dat excuus heeft Nederland niet. Met het ouder worden slaat duidelijk de nostalgie evenredig toe, maar dat zijn ook al weer foute gedachten tegenwoordig.

Tussen al de reizen door heeft Kees toch nog enkele weken aan zijn Jaguar Mark IV project kunnen werken. Er zijn vorderingen gemaakt en ook naalden in hooibergen zijn gevonden, zoals redelijk goede achternaven en kleine ontbrekende dingetjes als het logo op de achterbumper en een slingertje voor in de ingebouwde gereedschapsla. Voor het eerst in jaren is het "rollend chassis" weer in de buitenlucht, weliswaar niet op eigen kracht, maar dat gaat volgend jaar gebeuren. Hier klikken voor meer details over dit meerjaren project.

We kijken terug op een avontuurlijk jaar waarin we bijzondere plekken in Europa hebben bezocht maar ook familie en goede vrienden in Nederland. Soms lijkt het of de tijd heeft stilgestaan als we als vanouds logeren en samen aan het ontbijt zitten. Ook dit jaar hebben we weer samen met Minke’s moeder in Thailand kunnen toosten op het nieuwe jaar. Ze heeft ons precies 30 keer opgezocht in één van onze tropische woonplaatsen. We zijn heel trots op hoe Laura haar dromen heeft waar gemaakt met een appartement in Manly Beach, een leuke vriend en een nieuwe uitdagende baan, hoewel we haar natuurlijk graag wat dichterbij zouden willen hebben. We kijken er dan ook naar uit om volgende maand samen met Laura en Oliver een safari te gaan maken in Kenya en Tanzania. We wensen iedereen prettige feestdagen en heffen een kokosnoot op een gezond 2019. Jullie zijn hartelijk welkom voor een duik in ons zwembad in Thailand, een zeiltochtje met de Rode Draak in Spanje, een kopje koffie in de tuin in Warmenhuizen of een gin tonic in de Biod ergens op een camping in Spanje.

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 31 december 2018.