Hier, in 2003 ergens in Noord Spanje, liet de Jag ons voor het eerst in de steek na zoveel jaren trouwe dienst. Een draadje van een nog nieuw onderdeeltje, een condensatortje, was losgetrilt. Heel behulpzame mensen en zeer vriendelijke autoambulance.
Geen rekening gezien, schijnt door de verzekering betaald te zijn. We hebben de trein terug makkelijk gehaald.
|
De Jag kent zijn plaats inmiddels op de autotrein vanuit Dusseldorf. De opstapplaats komt steeds verder van Warmenhuizen te liggen, eerst Den Dosch, toen een gehucht in Belgie, nu een behoorlijk eind in Duitsland. Al met al wordt het langzamerhand steeds minder de moeite waard om met de autotrein te gaan.
In 2004 waren we weer met de E-type naar Spanje gegaan, maar nu, in 2005, wordt Laura toch te groot om haar nog achter de twee stoeltjes te schoenlepelen en hebben we weer de Mk2 genomen.
Bovendien kwamen diverse vrienden over, en dan is de Mk2 veel praktischer. Hier staan we, inclusief Laura's vriendin Melanie (zwart rokje) boven Llagostera.
Melanie, Laura's vriendin uit Belgie en altijd welkom, is ook in 2006 weer van de partij. Deze baai is op steenworp afstand van ons huis in Spanje. Laura ziet hier enorme abseil mogelijkheden.
Bij de Mk2 zijn inmiddels de contactpuntjes en de immer lamlendige condensatortjes vervangen door een elektronisch ontstekingssysteem van Pertronix. De auto loopt meteen veel beter en geen problemen meer.