Moto Guzzi

E-type Mk2 Mark IV Jaguar replica Ural Moto Guzzi MAN DS VW SPARTA XJ6 Diversen

Home MG Restauratie MG Handboekje



De Moto Guzzi is een V 7 Special, met een tweecilindermotor in V configuratie, van 700 cc. Vier versnellingen vooruit en cardan aandrijving.

De eerste eigenaar is de Amsterdamse politie geweest, vanaf mid 1972. en ik heb haar bij Moto Dick, nog steeds op de Da Costa kade 95 in Amsterdam, voor F 2.800 op 1 juli 1978 gekocht, met drie maanden garantie. De nieuwprijs lag in 1972 rond de Fl 6.700. De eerste aanbetaling van Fl 200,= was reeds op 17 juni gedaan, maar de Guzzi kreeg eerst nog een grote beurt. Het is niet echt een snelle motor, een wheely trekken zit er niet in, maar heel plezierig om mee te toeren. Het eenpersoonspolitiezadel was zeer comfortabel, maar de beugels van de politieradio boven het achterspatbord geven geen passagiers accomodatie.


De kilometerteller staat, vlak na aankoop, net boven de 50.000 km.

Het hendeltje bovenop is voor de choke. De schakelaar daaronder, het blokje met chromen dekseltje, is van de richtingaanwijzer. Daaronder een drukknop voor de starter. De elektrische kabels zijn niet weggewerkt, maar bungelen gewoon los tussen schakelaar en de koplamp. Een dubbele kabel verlaat aan de onderkant de gashendel, een kabel voor elke carburateur. Het klunzig aangebrachte nummer 2803, (en ook op het kentekenbewijs gekrabbeld) lijkt een code nummer door de vorige eigenaar te zijn.



De volgende tekst en tabel met de gegevens van een V7 Special heb ik gevonden op de inmiddels niet meer complete site van Motortoer. Mijn Moto Guzzi heeft een zuigerverplaatsing van slechts 700 cc, want de boring en slag zijn respectievelijk 80 x 70 mm (eigen waarneming), en blijkbaar is het verkeerde blok (van een V7) verkocht in een V7 special. Het aantal pk's heb ik nooit gemeten, maar een toptoerental van 6000?, forget it. Ook ben ik nooit boven de 130 km per uur kunnen uitgekomen.

Bouwjaar

1971

Motor

4-takt, 83x70 mm, 757 cc

Compressieverhouding

9:1

Vermogen

45 pk bij 6000 t/m

Cilinderkop

aluminiumlegering

Cilinder

aluminiumlegering

Ontsteking

bobineontsteking met puntjes

Carburatie

Dell'Orto VHB 29CD/CS

Smering

druksmering, olie in carter

Koppeling

tweevoudig droge platen

Versnellingsbak

4 versnellingen

Wielbasis

1470 mm

Voorvering

telescoop

Achtervering

schommelarm met dubbele schokdempers

Gewicht

228 kg

Maximum snelheid

170 km/u

Verbruik

1/22

Vroeger had je in Amsterdam twee soorten bereden politie; politie te paard (indrukwekkend) en politie op motoren (ook indrukwekkend). De motoren waren wit en ze waren van Moto Guzzi. Ze maakten een onmiskenbaar donker geluid en als zo'n politielaars op de hak-teenschakelaar stampte, dan hoorde je een luide klak, die in de hele straat te horen was. Het model was de V7 Special en was de schrik voor menig taxichauffeur die stiekum de trambaan nam.
Tegenwoordig rijdt de bereden politie van Amsterdam op scootertjes en de trambaan is al jarenlang een legale racebaan voor het  taxigilde....

De V7 Special was de eerste belangrijke ontwikkeling van de oorspronkelijk door Giulio Carcano ontworpen V700. De cilinderinhoud werd vergroot naar 757cc en was eigenlijk een antwoord op de Amerikaanse vraag naar more cubes. Het model was van het begin af aan gedacht als typische dienstfiets voor overheidsdiensten, -lees politiediensten. In Amerika geintroduceerd als Ambassador en even later (1969) op de Europese markt gebracht als de V7 Special.
Het karakteristieke model met de dikke spatborden, treeplanken, toerstuur, leren tassen en windscherm stond aan de wieg van de later buitengewoon populaire California en kreeg destijds al de bijnaam Spaghetti Harley naar analogie van de populaire Italiaanse westerns met Clint Eastwood.
Tegenwoordig kunnen de V700, de V7 Special en de op dit model gebaseerde eerste California's beschouwd worden als regelrechte klassiekers van de Europese motorfietsindustrie.



Drie op het web gevonden Moto Guzzi's van de Amsterdamse politie in het wild. De zijspanner is zeker aan het nummerbord te zien niet de mijne, de ander zou kunnen. De foto dateert uit april 1976 toen de motorpolitie werd ingezet om het Westelijk Havengebied af te zetten na een gewapende overval op de Gemeentegiro.

Deze roedel op krakers jagende zijspannen is uit augustus 1980, mijn Guzzi heeft daar dus zeker geen vuile handen gemaakt.

Op weg naar de Vogezen, uiteraard regende het in Nederland.


Moto Dick heeft aanvankelijk het onderhoud gedaan, en is ook zijn garantiebepalingen ruimhartig nagekomen, want nieuwe voorveren en een nieuw druklager zijn kosteloos binnen enkele weken na aanschaf vervangen. Aardige knul, en ook zijn Amerikaanse monteur. Na de garantie periode heb ik een achterband vervangen (Fl 175,=) en de kilometerkabel (Fl 22,=) vernieuwd, en de oude koplamp vervangen door een moderne halogeen unit (Fl 65,=). Erg kostbaar bleek de kruiskoppeling na een jaar rijden en 10.000 km: Fl 259,60 plus een lager van Fl 48.38. De wegenbelasting was Fl 45,= per jaar. Het eerste jaar rijden heeft Fl 850,= gekost aan onderhoud en reparaties, exlusief benzine, maar inclusief olie.

Toch naar Ed Pols van Motortoer in de van der Hoopstraat tegenover Anne-Mieke gegaan (dezelfde Motortoer die mijn 2 takt Heinkeltje had goedgekeurd), want daar kon je voor Fl 2,50 per dag aan je eigen Guzzi sleutelen, inclusief deskundig advies van Ed Pols en zijn makkers. Niet dat er, ondanks intensief gebruik, veel gesleuteld hoefde te worden. Het enige was eigenlijk het cardan, waar iets loos aan was en dat, definitief, aan elkaar gelast werd.

 

 

Mijn budget Canon spiegelreflex camera had geen self-timer, dus bedien ik hier de sluiter met een zeer ingenieuze pneumatische afstandbediening.

 

 

Na deze tocht heb ik een mistachterlicht gemonteerd. Het eenpersoonszadel is inmiddels vervangen door een "California" zadel en een politie windscherm is aangeschaft, waar ik eerst de POLITIE letters vanaf heb moeten pulken.

 

 

De standaard heeft in mul zand natuurlijk onvoldoende steun en Minke probeert wanhopig de zware Guzzi in balans te houden.

 

 

 

Minke en ik voor de bollenvelden nabij Vogelenzang. Tachtiger jaren.

 

 

Het spierwitte politiewit heb ik overgespoten met ivoorkleurige lak en het frame in chocolade bruin. De treeplanken zijn gedemonteerd, wel goede bescherming tegen modder, regen en wind, maar niet cool. Vroeg in de tachtiger jaren.

 

De handvaten zitten duidelijk niet in de stroomlijn van de kuip.

 

Hier zijn we met de Moto Goudsi op kampeerweekend. Het torentje van Zaltbommel (?) staat in de verte. Het scherm is, met koplamp en al, een centimeter of tien hoger gemonteerd, zodat de handvaten beter in de luwte zitten en de rijwind niet zo door m'n tanden fluit.

 

In 1982 een lange tocht door Groot Brittanie gemaakt, hier op weg naar het Lake District.

 

Ergens in Engeland een behoorlijk hoge pas over.

 

Het traditionele motor weekend met Pinksteren naar de Ardennen.

 

Met de Moto Goudsi op weg naar het dorpje Goudswaard komen we door Zierikzee.

 

 

 

Onze kleinste motormuis is hier een half jaar oud.

 

 

En hier vijftien en een half.

 

 

Het volgende droef geval is nu aan de beurt, met de Sparta bijna af. Veel chroom, in de turkwazen krat, is al op en neer geweest naar Bangkok.

 

Na de restauratie is de Guzzi naar Spanje gereden (maar wel grotendeels via het spoor) en heeft slechts enkele kinderziektes gehad, de meest irritante een lekkende benzinekraan, waardoor tijdens een maand stilstand het carter vol met te veel, sterk verdunde olie kwam te staan. Gelukkig geen schade aan de motor want dit had reeds direkt na het starten in de garage dramatische gevolgen: enorme sproei door de voorste oliekering van olie, die immers te dun was, veroorzaakt door de nog sterkere drukverschillen (eigen aan een tweecilinder V blok) in het carter door het hoge vloeistofpeil. Het probleem is opgelost met een zelfgefabriceerde fiber schijf in de kraan (en benzine uit de tank halen bij langdurige stilstand). Hier staat ze langs de weg tussen Tossa en ons appartement.

 

 

Ook Minke heeft zich laten overreden tot een klein rondje.

 

 

.

 

 

En Laura ook.

Home